José Saramago: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary |
No edit summary |
||
4. lerroa:
== Esanak ==
* "Aberria, Brasil, Portugal, dena delakoa, bakar batzuena baino ez da, inoiz ere ez denona, eta herriek haren jabeak zerbitzatzen dituzte hura zerbitzatzen dutelakoan".
* "Bai, pesimista naiz, baina nik ez dut errealitatea den bezalakoa izatearen errurik".
12 ⟶ 14 lerroa:
* "Erantzunak ez dira beti batek behar dituenean heltzen. Batzuetan, erantzunaren zain geratzea izaten da erantzun posible bakarra."
* "Erreala itsasoa da. Hartan igeri egiten duten idazleak daude, eta hartan murgiltzen direnak. Baina ura berbera da".
* "Etsaia Estatua da, ez Nazioa. ‘Nazionalismoen’ inguruan harrotutako hautsak gaitz ororen iturburua ezkutatzeko baino ez du balio: Estatuaren berezko biolentzia".
* "Ez dizut dena kontatzeko eskatzen, zure sekretuak gordetzeko eskubidea duzu, salbuespen bakar batekin: zure bizitza, zure etorkizuna, zure zoriontasuna sostengatzen dutenak; horiek jakin nahi ditut, eskubidea dut eta ezin didazu hori ukatu."
44 ⟶ 50 lerroa:
* "Porrotak zerbait positiboa baldin badu, definitiboa ez dela da. Eta garaipenak zerbait negatiboa baldin badu, definitiboa ez izatea da".
* "Utz ditzagun hipokresiak alde batera, eta aitor dezagun zintzotasunez komedia honetan [Nobel Sariak] benetan garrantzia duen bakarra dirua dela".
* "Zakurrek ez diete dagoeneko autoei zaunka egiten. Orain oinez doazenei egiten diete zaunka".
* "Zer mundu klase da hau, martitzera makinak bidaltzeko gai izan eta gizakien hilketak geratzeko gai ez dena?"
| |||